belas kasih |
rasa kasih krn iba |
berlaga kasih |
ber.la.ga kasih [ki] bercinta; berkasih-kasihan: puncak alur yg pertama adalah Abimanyu dan Utari ~ kasih |
bertanam kasih |
ber.ta.nam kasih [ki] menaruh kasih (sayang) |
berterima kasih |
ber.te.ri.ma ka.sih [v] mengucap syukur; melahirkan rasa syukur atau membalas budi setelah menerima kebaikan dsb |
jika kasih akan padi , buanglah rumput |
[pb] jika kasih kpd anak istri, berhentilah mengasihi perempuan lain |
kasih bersabung dl hati |
[ki] menanggung rindu (cinta berahi) |
kasih ibu sepanjang jalan, kasih anak sepanjang penggalan |
kasih ibu sepanjang jalan, kasih anak sepanjang peng.gal.an [pb] cinta kasih anak kpd ibu tidak sebanyak cinta kasih ibu kpd anak |
kasih mesra |
perasaan sangat kasih; perasaan kasih yg berlebihan: istrinya dibelainya dng penuh -- mesra |
kasih sayang |
cinta kasih; (2) belas kasihan |
kasih |
ka.sih [n] perasaan sayang (cinta, suka kpd): pria itu menaruh -- kpd gadis tetangganya
[v cak] beri, memberi: siapa yg -- kue ini? |
kelim tindih kasih |
kelim yg dilipatkan dua kali |
memadu kasih |
me.ma.du kasih berkasih-kasihan |
menanggung kasih |
me.nang.gung kasih merasa wajib membalas kasih orang |
minta kasih |
mengharap ampunan |
pilih kasih |
memihak; berat sebelah |
rajuk kpd yg kasih (sayang) |
ra.juk kpd yg kasih (sayang) [pb] sesuatu yg tidak mungkin terjadi |
tertambat hati terpaut sayang |
[pb] sangat cinta |
terpaut |
ter.pa.ut [v] (1) tersangkut dan terikat: bagian ujung tambang itu ~ pd tonggak di tepi dermaga; (2) tertambat (tt cinta kasih); terpikat: hatinya ~ pd kelembutan hati gadis itu; (3) terpaku: pandangannya ~ pd gadis semampai berambut panjang itu |
terima kasih |
te.ri.ma ka.sih [n] rasa syukur |