pi.a.wai [a] (1) pandai; cakap; mampu: yg menjadi juru bicara kedua belah pihak benar-benar orang yg --; dia adalah ahli ekonomi yg --; (2) betul (tt anak timbangan)
neraca yg palingan, bungkal yg piawai
[pb] sangat adil dl memberikan hukuman atau putusan (hakim)