| memutuskan |
me.mu.tus.kan
[v] (1) menjadikan (menyebabkan) putus (tidak bersambung atau berhubungan lagi): mereka telah ~ tali tempat bergantung; (2) menetapkan; menentukan: ia ~ siapa-siapa yg akan melaksanakan rencananya; (3) menghentikan (tt arus atau sesuatu yg sedang bekerja): ia ~ arus listrik yg menggerakkan eskalator itu; (4) membatalkan, mengurungkan, meniadakan (tt janji, hubungan kasih); (5) menyudahi, mengakhiri (tt yg sebenarnya belum berakhir) |
| memutuskan cakap |
me.mu.tus.kan cakap
menyela (memenggal) perkataan orang |
| memutuskan hukum |
me.mu.tus.kan hukum
menjatuhkan keputusan |
|
|
|
