| kehinaan |
ke.hi.na.an
[n] sifat yg hina (rendah, buruk, aib, keji, dsb): ia telah jatuh ke lembah ~ |
| kancah kehinaan |
lembah kehinaan; tempat (pergaulan, kehidupan) yg hina: tidak kusangka kalau dia dapat terjerumus ke dl -- kehinaan; -- peperangan tempat perang berlangsung; medan perang: bekas-bekas -- peperangan masih kelihatan di sana-sini di seluruh daratan itu |
|
|
|
