| biang |
bi.ang
[n] (1) induk (tt binatang, tumbuhan); (2) kepala; pimpinan: -- penjahat; (3) sari atau pati (yg dapat dijadikan banyak dng menambahkan air dsb kepadanya): -- cuka; (4) jenis yg tulen; jenis belum bercampur dng jenis yg lain; ras: -- ayam; -- sapi; (5) ki pokok pangkal; asal mula: kemalasan merupakan -- kemelaratan
[a] hampir tembuk (tembus)
[n] lubang-lubang kecil (pd sela-sela dinding atau atap yg sudah bocor): dr -- atap rumbia yg sudah tua dan lapuk itu masuk cahaya bulan
[n] bi.ang-bi.ang n ikan laut, Setipinna taty |
| biang jari |
ibu jari; jempol |
| biang kain |
[ki] lupa-lupa ingat |
| biang keladi |
umbi keladi yg pokok; (2) ki orang yg menjadi kepala penjahat atau pimpinan (penganjur) suatu perbuatan kejahatan dsb; orang yg menjadi penyebab (dalang) terjadinya suatu perbuatan jahat dsb |
| biang keringat |
ruam (bintik-bintik merah pd kulit) |
| biang kerok |
[ki] orang yg menjadi penyebab terjadinya suatu kericuhan (keributan) |
| biang menanti tembuk |
[pb] perkara yg hampir mendapat keputusan |
| biang roti |
ragi untuk adonan |
| biang tangan |
biang jari; ibu jari |
| biang, biang biut |
bi.ang, biang biut
[v] geliang-geliut; incang-incut; berkelok-kelok |
| biang-biang |
bi.ang-bi.ang
[a] biang |
| bianglala |
bi.ang.la.la
[kl n] pelangi |
| ayam biang |
ayam betina yg hampir bertelur |
| genting menanti putus, biang menanti tembuk |
[pb] perkara yg hampir putus (selesai) |
| genting putus, biang menanti tembuk |
[pb] perkara yg sudah putus (tidak boleh diubah lagi) |
|
|
|
