| (spt) anjing terpanggang ekor |
[pb] mendapat kesusahan yg amat sangat sehingga tidak keruan tingkah lakunya: (spt) disalak -- bertuah, pb tidak dapat bertangguh lagi |
| acang-acang (dl) kampung |
orang yg dipercayai oleh orang sekampung; para cerdik pandai dl kampung |
| anjing air |
berang-berang |
| anjing arau |
anjing belang; -- belang anjing yg bulunya berbelang-belang, Caries |
| anjing ditepuk menjungkit ekor |
[pb] orang hina (bodoh, miskin, dsb) kalau mendapat kebesaran menjadi sombong |
| anjing geladak |
anjing liar (tidak dipiara orang); (2) ki penjahat yg hidup di pelabuhan-pelabuhan laut |
| anjing gembala |
anjing yg telah dilatih khusus untuk membantu menggiring dan menjaga domba |
| anjing gila |
anjing yg terkena penyakit gila; (2) penyakit yg disebabkan oleh virus yg berasal dr gigitan anjing gila (sangat berbahaya bagi manusia); Rabies caning |
| anjing hutan |
anjing liar yg hidup di hutan; serigala; Cuon javanicus |
| anjing laut |
binatang laut yg rupanya spt anjing |
| anjing menyalak di ekor (pantat) gajah |
[pb] orang hina (lemah, kecil) hendak melawan orang berkuasa |
| anjing sabun |
anjing yg warna bulunya putih |
| anjing tanah |
binatang spt jangkrik yg kepalanya besar dan keluarnya pd waktu malam |
| anjing |
an.jing
[n ] binatang menyusui yg biasa dipelihara untuk menjaga rumah, berburu, dsb; Canis familiaris |
| anjing-anjing |
an.jing-an.jing
[n Lay] alat untuk menggulung layar (pd perahu)
[n] (1) tanaman yg buahnya berbentuk agak pipih dan berlekuk-lekuk; namnam; puki anjing; Cynometra cauliflora; (2) buah anjing-anjing |
| ayam kampung |
ayam yg secara alami berasal dr daerah tertentu yg dipiara orang (lawan ayam negeri, ayam ras) |
| bagai anjing beranak enam |
[pb] kurus sekali |
| bagai anjing melintang denai |
[pb] sangat gembira (sombong) |
| berlari anjing |
ber.la.ri anjing
berlari dng langkah pendek dan perlahan-lahan |
| dansanak anjing |
[ki] saudara seibu lain bapak |
| gila anjing |
penyakit anjing yg berbahaya yg dapat menular kpd manusia atau binatang lain yg digigitnya dan membuat penderita menjadi gila, takut kpd air, atau cenderung menggigit mangsanya; rabies canina |
| isi kampung |
penduduk kampung (negeri, pulau) |
| kampung halaman |
daerah atau desa tempat kelahiran |
| kampung |
kam.pung
[n] kelompok rumah yg merupakan bagian kota (biasanya dihuni orang berpenghasilan rendah); (2) n desa; dusun; (3) n kesatuan administrasi terkecil yg menempati wilayah tertentu, terletak di bawah kecamatan; (4) a terkebelakang (belum modern); berkaitan dng kebiasaan di kampung; kolot |
| kedal anjing |
penyakit kusta yg menyebabkan belang-belang pd kulit |
| kepala kampung |
orang yg mengepalai kampung |
| korong kampung |
lingkungan kampung |
| kutu anjing |
kutu yg dapat menempel pd binatang berdarah panas, terutama anjing |
| lidah anjing |
tumbuhan, Adenostemma lavenia |
| manusia tertarik oleh tanah airnya, anjing tertarik oleh piringnya |
[pb] orang yg berakal itu jauh pemandangannya, tetapi orang yg bodoh hanya memikirkan keperluan perutnya, kalau ia telah kenyang sudah tidak menghendaki apa-apa lagi |
| melepaskan anjing terjepit |
[pb] menolong orang yg tidak tahu membalas budi |
| mempertinggi semangat anjing |
[pb] memperbaiki nama orang jahat (tentu sia-sia) |
| obat kampung |
obat dr tumbuh-tumbuhan dsb yg diramu sendiri atau oleh dukun (bukan dr apotek atau dr pabrik farmasi) |
| orang kampung |
orang atau penduduk yg tinggal di kampung (bukan di kota) |
| pandai berkorong kampung |
[ki] pandai menyesuaikan diri dng adat kebiasaan dl lingkungan kampung |
| pasak kampung |
penduduk kampung yg tetap menetap (tidak pernah pindah ke mana-mana); (2) ki orang udik; orang dusun |
| pasukan anjing |
pa.suk.an anjing
pasukan (polisi dsb) yg dilengkapi dng anjing pelacak |
| politik kampung |
daya upaya mencapai tujuan dng sasaran masyarakat di kampung-kampung |
| rukun kampung |
rukun warga |
| saudara anjing |
saudara seibu berlainan ayah |
| spt anjing bercawat ekor |
[pb] pergi atau menghindar krn malu dsb |
| spt gajah masuk kampung |
[pb] orang yg berkuasa dapat berbuat sekehendak hati di dl lingkungan orang yg lemah |
| spt rusa masuk kampung |
[pb] tercengang-cengang keheranan |
| tanah kampung |
pekarangan; (2) tanah yg bukan untuk persawahan (perladangan, perkebunan, dsb) |
| teh kampung |
teh hutan |
| tergerenyeng-gerenyeng bagai anjing disua antan |
ter.ge.re.nyeng-ge.re.nyeng bagai anjing disua antan
[pb] seorang penakut yg menepi-nepi krn ingin lari |
| tiang kampung |
[ki] orang yg tertua dl kampung: kakek tua yg masih tegap itu adalah -- kampung |
| tua kampung |
kepala kampung; lurah |
| tuah anjing, celaka kuda |
[pb] nasib manusia tidak sama, ada yg beruntung dan ada pula yg celaka (tidak beruntung) |
